رواية لغز جوازة بقلم هبه
ولقيت خالد فاجاءه خرج ودخل وهو بيقلى لسه هاتعملى استلمى فرفعت وشى ابص عليه فلقيته شايل عيله صغيره على ايده وماسك فى أيده التانيه ولد وبنت سنهم قريب من بعض وقرب ناحيتى وقلى خدى شيلى استلمى مهمتك اكليهم وشربيهم ولبسيهم وخدى بالك منهم كويس قوى خدى بالك منهم لحد ربنا مايرجع امهم بالسلامه تنور بيتها
بصتله انا وانا مش فاهمه منه حاجه فقلى ماتبصليش كده خدى شيلى دول قدرك وانا بقى مش هخليكى تهربى منهم
وشويه وخالد صړخ فيه وقلى قومى غيريلهم هدومهم واكليهم ونيميهم وبعدين نضفى البيت كله ولا ابعت اجبلك خدامه تخدمك وانتى قاعده
كنت عايزه اصړخ فيه واقله مش هعمل كده انا عمرى فى حياتى ماعملت حاجه لاى حد اى الى يخلينى اعمل دلوقتى لعيال مااعرفهاش لكن منظر العيال خلاهم صعبو عليه ومااعرفش ليه حنية عليهم وسكت وقلت خلاص استحمل اليومين دول بالطول والعرض لحد اخويا مايطلع من سجنه واخلص من خالد ده العمر كله واستسلمت للوضع إلى بقيت فيه
انا رغم انى انسه كبيره الى فى سنى اتجوزو ومعاهم بدل العيل اتنين وتلاته لكن عمرى مااتحطيت فى الموقف ده انا كنت بنت على تلات اولاد يعنى الدلع كله مااعرفش حتى ادخل المطبخ كل حاجتى كنت اصح من نومى الاقيها جاهزه من اول هدومى لحد اكلى وشربى وطلباتى وكانى عيله مش عارفه اعتمد على نفسى فى اى حاجه كنت بدلع على الكل والكل كان راضى بدلعى لكن دلوقتى مفيش دلع فى عقاپ وكان الايام الى عشتها مرتاحه هتخلص منى اليومين الجايين مع خالد وولاده
وكل ما اقله ليه هو أنا عملت فى امها حاجه هو انا اعرفها اصلا