رواية ست البنات بقلم نهى مجدى

وتقولها كلام وحش اوى وماما طبعا بتسكت ومش راضيه تقول لعمر علشان ميحصلش مشاكل جديده غير ان قلبها ۏاجعها على فراق تميم والنبى ياميراس ترجعى لعمر
انتى بتقولى ايه يا وفاء
والله عمر مش بيجيب سيرتك بحاجه وحشه ابدا وعمره ما كان هيوافق يطلقك لولا العقربه اللى متحكمه فيه وواكله عقله 
عمر مش صغير يا وفاء بطلوا تخلقوا للناس اعذار لحد ماتصدق انها مظلومه والكلام دا ملوش لزوم دلوقتى 
والله يا ميراس انتى لو كلمتى عمر هترجعيه بسهوله هوا اصلا نفسه يكلمك بس عزه نفسه منعاه
عزه نفسه منعاه وانا معنديش كرامه وبعدين مين قالك اصلا انى بفكر فيه ولا حتى عاوزه ارجعله عمر دا صفحه اتقفلت ومش هتتفتح تانى يا وفاء فاهمانى

داليا حامل يا ميراس
حامل 
ايوه ودا اللى خلانى اكلمك سمعتها بتتكلم فى التليفون وبتقول لاختها انها مقررتش تخلف الا لما خلته كتب لها نص اللى يملكه علشان تأمن مستقبها بحجه انها خاېفه لحسن يطلقها مره تانيه وطبعا عمر علشان ھيموت على عيل وافق وكتب لها نص الشركه والاراضي وحتى البيت اللى احنا قاعدين فيه والفلوس اللى عندنا تعب وشقى ابويا ومن بعده عابد وعمر بقوا فى جيب داليا ومن ساعه من كتب لها وهيا بتتعامل على انها صاحبه كل حاجه واحنا ضيوف عندها بتبيع وتشترى فينا ومحدش قادر يتكلم وطبعا عمر لو اشتكيناله مش هيعمل لها حاجه علشان هيخاف يكرر اللى حصل معاكى ويخسر ابنه تانى مش عارفه اعمل ايه ياميراس
دى مشاكلكم انتوا يا وفاء

________________________________________
وانا مليش دخل بيها مفيش اى سبب يخلينى ادخل فى حاجه متخصنيش واحارب علشان ناس موقفتش جمبى ولا قدرتنى عمر رجع لداليا وهوا عارف كويس انها عمرها ماحبته نص الحب اللى حبيتهوله وانتى رفضتى حتى تقوليله اللى عملته معاكى ووالدتك ساكته على طول لا بتعترض ولا حتى بتقوله ان اللى بيعمله دا غلط انا خلاص ياوفاء اتخطبت وهتجوز
اتخطبتى 
ايوه اتخطبت لصفي ابن خالتى راجل محترم وبيحبنى من زمان وكل مشكله حصلتلى وانا مع عمر كان هوا اللى بيقف جمبى فيها مش اخوكى وعمرى ما هصغره ولا هكسره علشان هوا ميستاهلش منى غير كل تقدير وحب 
وتميم 
ماله تميم تميم ابن عابد مش ابن عمر ومع ذلك مش هنكر ان عمر كان بيحبه وبيعامله زى ابنه بس هل سئل عليه من يوم مااتطلقنا طبعا لا عمر انسان انانى مش بيفكر غير فى نفسه وفى احلامه وطموحاته وخلاص لقى احلامه مع داليا اللى هتجيب له ولى العهد ليه بقى يفكر فى ابن اخوه وصدقينى انا عمرى ما همنعه عنكم ولا امنعكم عنه بس خلاص انا اتنازلت كتير علشان ابنى وانتوا مقدرتوش التنازل دا وجه الوقت اللى اقف قدامكم واقولكم لا
انتى اتغيرتى اوى ياميراس
لازم اتغير تفتكرى بعد كل اللى حصل واللى شفته هفضل زى مانا التغيير سنه الحياه ياوفاء ولو الانسان متغيرش وفضل على نفس الوضع يبقى غبى ومتهاون وانا لا غبيه ولا عمرى هتهاون فى حقى يوم زياده
تحبى اقول لعمر انك هتتجوزى
انا مش داليا يا وفاء 
ماشى يا ميراس مع السلامه
لم استطيع تخبئه لذه انتصارى حتى وان كان انتصارا وهميا لم اشمت فيه ولن افعل يوما ولكنى على الاقل استطعت ان اقول لا بملئ فمى بلا خجل ولا خوف واضع قوانينى بنفسى لا ان تملى علي اعلم ان القادم ليس بالقليل ولكنى على أتم الاستعداد لملاقاته بقلب قوى وعزيمه لا تصدأ
لحلقه الثالثه والعشرون
لم اشعر بسعاده قط مثل التى شعرت بها بعد انهاء محادثتى مع وفاء وكأنى وصلت اخيرا للمعادله الصعبه . كيف اكون انا بلا تنازلات ولا انسحابات . اصبحت اقوى وأصمد لا يقلقنى أحد ولا اهتم لشئ اخر . لا انكر اننى فى البدايه شردت قليلا عندما علمت بخبر حمل داليا إلا أننى تجاوزت الامر فلدى من الامور مايجعلنى انغمس فيه لرأسي ودراستى القادمه ليست سهله إنما هيا التى يتوقف عليها مستقبلى القادم كله . لذلك لم اجعل عقلى يتذكر تلك المحادثه ولا يستدعيها ولم أحدث بها صفي فكفانا تذكرا للماضي ولنجعل مستقبلنا ڼصب أعيننا فهوا أحق بالتذكر . مرت الايام التاليه عاديه لا حدث فيها ولا تغيير لم يكن امامى سوى دراستى وابنى

________________________________________
الذى نطق كلمه ماما لأول مره وانا نائمه فاستيقظت فزعه احتضنه وأتلذذ بسماع اسمى من بين شفتيه الصغيرتين فكانت تهون على ساعات الاستذكار الطويله وخوف الانتظار وترقب النتيجه وكأننى اترقب الحكم عليا بالحياه كنت قد اعتزلت الجميع حتى لا يشغلنى شئ عن مستقبلى وطموحى وأنهمكت حد الانغماس فى المطالعه والمذاكره حتى صفي أقل من محادثاته وزياراته كى لا يشغلنى ويستقطع وقتا طويلا من يومى وظل يترقب أخبارى من بعيد خوفا ان يكون عبئ علي وليدع المجال لإرادتى ف تحقيق ما أردته طوال عمرى