آسيا للكاتبه حنان عبد العزيز
مش متجوز تانى
تنهد مهند دى قصه يبنى بكره هحكيهالك لما ترتاح شويه
نظر اليه ظافر بسرعه لا لا احكى انا مش تعبان انا عايز اسمع وافهم
نظر اليه مهند باستغراب ولكنه قال بهدوؤ يبنى سليم دا ابن الحج حمدان الوحيده خد الطب فى القاهره واشتغل هناك وحب قمر دكتوره معاه واتجوزها وانا عرفته من هناك من القاهره وكده بس ابوه علشان صعيدى وكده فمكنش راضى على جوازه ابنه ورفض انه يشوف مراته ولا مره لحد النهارده كان اول مره يشوفها سليم بقا نزل اجازه من فتره وابوه غصبه يتجوز بنت عمه من ورا مراته وفعلا الجوازه تمت ڠصب عن سليم وبنت عمه بس كانوا اتفقوا يبوظوا الجوازه وانها ترفض قدام الماذون بس ابوه فاجئهم انهم متجوزين ايام ما كان عم سليم عايش يعنى طلع متجوزها قبل قمر اصلا البنت اڼهارت ودخلت
هز مهند رأسه باستغراب ايوه اسيا عرفت منين
بلع ريقه بشرود سمعت اسمها تحت مش اكتر
ليقف مهند ماشى يا صاحبى هخرج انا علشان ترتاح شويه اشوفك الصبح تصبح على خير
ليتركه ويغلق الباب خلفه تاركا ظافر غارق فى بحر افكاره وهو يقول پصدمه كانت هاربانه منه مكنتش عايزاااه كانت هتقولى
ليتنهد بضيق وتعب ويجلس وهو يفكر ماذا سيفعل
جلست على السرير وهى تلم جسدها اليها بدموع لا تتوقف وجسدها يرتعش پخوف وتوتر وهى تفكر بالقادم لتشهق بدموع جااى لييه جااى لييه مش هجدر اشوفه مش هجدر لا لا يارب انت دارى بحالى عرفت انى غلطانه وشايله ذنب كبير انى عشجت راجل وانا على ذمه راجل تانى بس ڠصب عنى انا مشوفتش حنان ولا خوف اكده عليا غير منه محدش كان بيبصلى بحب وخوف وحنيه اكده غيرى احمينى يارب من فتنتك يارب مش عايزه اجع فى نفس الغلط ازرع كرهه فى جلبى زى ما زرعت حبه فيا ياارب ارحمنى انا مش حمل اختبار تجيل اكده وااصل
لترتمى اسيا داخل حضنها بدموع مشجادره يا هنادى انا تعبت تعبت خلاص جلبى مش حمل تعب تانى ولا حزن تعباانه جوى يا هنادى تعبااانه
لتضمها تهانى اليها بدموع عليها بس يا ست هانم هدى حالك مش اكده البكاء هيفطر جلبك يا حبيبتى
دخل الى غرفتها وهو يتنهد بتعب وهو يجدها تنام بهدوؤ ليحمد ربه ليدخل ويجلس على الشرفه وهو ينظر امامه بشرود وهو يتذكر كلام والده
نظر اليه سليم بتوتر وخوف ادينى وجت يا ابوى وانا هعرفها بس بعدين
نظر اليه حمدان بصرامه وجت جد اييه بجالك خمس شهور مش عارف تجولها انك اتجوزت هى صعبه اكده
نظر اليه سليم بضيق وتوتر مش كده يا حج انا بحبها ومش عايز اجرحها هخبرها بس هبابه بعد ما ندلا على مصر
لينظر اليه حمدان بصرامه وڠضب اسمعنى يا وااد انت انا شايف حاله بت عمك وشايفها كيف مش مبسوطه معاك وانا مش عايز اشوف حالتها اكده مرتك المصراويه هتتعامل كيف الضيوف على راسنا مش هنخبرها حاجه وااصل بس يوم الفرح عشيه تجينى وتجولى يا اسيا يا المصراويه فاااهم يا ولدى
نظر اليه سليم پصدمه اختار بينهم
_ايوه تختار انا مش عايز يبجا على زمتك اتنين اكده الاختيار الى يعجبك وانت حر
ليفوق من كلام والده وهو يبتنهد بضيق اعمل اييه دلوقتى
ليشرد فى ذكرياته مع قمر وحبهم ومساندته له حتى اصبح دكتور فى اكبر المستشفيات رغم وجود بعض العناصر التى يفتقرها فى زواجه بسبب ظروف عملها والاكل الجاهز والببت الغير المنظم دائما والاطفال التى ترفض ان تنجبهم حاليا حتى لا يوثر على زواجهم
ليتنهد بتفكير وهو يتذكر اخر فتره جلسها مع اسيا ووجود كل العناصر التى يريدها
