رواية رائعه بقلم عبير سليم
الصغيرة هى ايضا كانت تشاركهم ذكر بعض المواقف التى كان يستمع لها الجميع وهم سعداء
مصطفى سعيد انا بجد مش عارف اقولك ايه ولا اى كلام فى الدنيا يقدر يوفيلك حقك انت مش ممكن تكون بنى ادم انت والست دى اكيد مش بشړ انتوا ملايكه فى صورة بنى ادمين
علاربنا يخليك يادكتور الكلام ده كتير علينا اوى ربنا يعلم احنا حبينا حياة ازاى حياة اختى واخت سعيد دخلت علينا حياتنا وبقت مننا حياة دى احلى حاجة حصلت لنا
مر الوقت وهم يتحدثون ليتعرفوا على بعضهم اكثر واكثر
كانت الابتسامه لاتفارق وجه الجميع فالكل سعيد لهذا التجمع العائلي الذى يضم كل الاحباب
واخيرا اجتمع شمل الجميع
مصطفى انا شفت بعينى ياسعيد شفت حبكم لبعض فاكر كويس اوى لما كنت بتجيلي وهى كل
________________________________________
مرة كانت بتبقى معاك عرفتنى على انك اخوها كلامها عنك مخلينيش اشك لحظه فى انكم ممكن متكونوش اخوات
خۏفها ولهفتها عليك مكنتش طبيعيه ابدا
انا مش قادر اصدق ولا عقلى قادر يستوعب اللى بيحصل ده معقوله معقوله تبقى حياة قدامى الوقت ده كله واشوفها واتكلم معاها وتحضر معانا الجلسات فى المحكمه وكل ده معرفش انها هى دى اللى احنا قالبين الدنيا عليها معقوله دى حد يصدق ده
لو حصل فى فيلم حنقولوا شغل افلام والمخرج عاوز كده لكن دى حقيقه وواقع سبحانك ياربي سبحانك بس اللى انا متاكد منه ان اكيد ربنا ليه حكمه فى كده ربنا مش ممكن يكون عمل ده من غير حكمه عنده
والد شهدالحمد لله والشكر لله انا دلوقتى مرتاح اوى انتوا متعرفوش انا كنت حاسس بالذنب اد ايه من ناحيتها وكنت شايل الهم ان بعد الشړ عنها يكون حصلها حاجه
بس واضح ان عمل ابوها الطيب وامها المحترمه بنت الاصول قعدلها مع الناس الطيبين دول
شهدانا مبسوطه مبسوطه اوى انا قلبي حيقف من كتر الفرحه
واحلى حاجه انى حعيش هنا معاها فى اسكندريه ياااه
عارف يادكتور زمان لما كنا صغيرين كنا نقعد نقول اننا لما نتجوز لازم نعيش فى مكان قريب من بعض عشان مفيش حاجه تفرقنا ابدا
فريدلاء واحلى حاجه اننا ههههه سمينا البنت على اسمها والولد على اسم خطيبها اللى احنا اصلا مكناش نعرف انه خطيبها
شوف الصدف سبحان الله
مصطفى فعلا سبحان الله يعنى اسر خطيب حياة اللى يخرج جوز اختى من السچن ياااه مش بقولكم مش ممكن
ده لو مليون عقل اتحطوا على بعض مكنوش قدروا يرتبوا الترتيب ده سبحانك ياربي
تاخر الوقت كثيرا حتى اصبحوا فى بداية يوم جديد يوم يحمل معه الامل والتفاؤل فى مستقبل يجمع كل من فرقت بينهم الايام
بعد مده تخرج عفاف وهى محتضنه حياة لا تريدها ان تخرج من حضنها
خائفه من فقدانها وبشده طفلتها رجعت اليها رجعت الى حضنها ثانية
مصطفى ايه اللى خرجك ياحبيبتى
تجلس حياة بينما تتجه عفاف مباشرة الى ذلك الجالس والدموع تملاء عينيه فعلى قدر مافرح لعودة حياة الى حضن امها على قدر ماحزن على انها ستفارقه ولن تعيش معهم بعد اليوم فبالتاكيد انها لن تخرج من ذلك الحضن الذى حرمت منه لسنوات
يجدها مقبله عليه وفى عينيها شئ لم يفهم تفسيره ولم يفهم ماذا تريد تلك الباكيتين ان تقول له
تفاجا هو والجميع بان عفاف تشد يده اليها لتقبلها شكرا وتقديرا واعترافا بجميله الذى لن تستطيع يوما ما حيت ان ترد له هذا الجميل وذلك المعروف
سعيد وهو يشد يدهاستغفر الله العظيم ايه بس اللى بتعمليه ده ياست عفاف
عفافاعمل اعمل ايه هو انا عملت ايه انا معملتش حاجه انت اللى عملت انت ومراتك انتوا اللى عملتوا حميتوا بنتى
اديتوها حبكم وحنانكم رجعتولها الحياة حققتولها حلمى وحلم ابوها الله يرحمه صونتوها وحافظتوا عليها
وحميتوها من غدر الزمن
صونتوا لحمها خفتوا عليها كأنها من دمكم
خدتوها فى حضنكم
وكمان بتشرفوها رافعين راسها قدام خطيبها واهله
و بتجهزوها وكانها من دمكم وانتوا اصلا متعرفوهاش
ولا تعرفوا هى مين
اعمل اعمل ايه انا لو قعدت طول عمرى اخدمكم واشيلكم على دماغى عمرى ماحوفى حقكم
عمرى ماحقدر ارد جميلكم علية وعلى بنتى بنتى اللى كنت خاېفه ومړعوبه ان يكون قابلها حد ابن حرام وضيعها وضيع مستقبلها
لاء لاء والله ده كتير انتوا ا ايه انتوا مين اللى بعتكم لبنتى عشان تعملوا معاها اللى عملتوه
فاكر فاكر يامصطفى فاكرة يايسر فاكر يامالك فاكرين لما قلتلكم انى مخنوقه وتعبانه وحسه ان بنتى فى ضيقه
صح هى كانت تعبانه كانت بتعمل عملية الزايده
شفتى يايسر شفتى انا حسيت بيها ازاى
بس ماكنتش اعرف ان ربنا بعتلها اللى احن عليها من اللى من لحمها وډمها
وان ربنا كتبلها النجاه والستر على ايد ناس مفيش بينها وبينهم اى صله
اللهم لك الحمد والشكر
الف حمد وشكر ليك يارب
قولولى اعمل معاكم ايه هاه اؤمورينى باى حاجه فى الدنيا حعملهالكم
انتوا حافظتوا على روحى على عمرى كله على بنت عمري
علاياحبيبتى متقوليش كده احنا معملناش حاجه تستاهل ده كله
دى حياة غاليه علينا اوى اوى
دى حبيبتنا ونور عينينا
مصطفى لا انتوا عملتوا وعملتوا كتيييييير اوى
كانت حياة لاتقوى على الكلام فقط كل ما فعلته ان قامت وارتمت فى احضان ابو علا ذلك الحضن الذى احتماها من غدر الايام والسنوات التى مرت عليها بكت وبكت بكاء جعل الجميع يشاركونها دموعها
كانت تبكى باهات خارجه من قلبها خارجه من قلب لم يشعر بطعم السعاده والهناء بعد غياب امهاالا فى ذلك الحضن
الحضن الذى اغرقها بعطفه وحنانه
اااه اااه يااخويا شفت امى جميله ازاى شفت امك جميله ازاى ياابوعلا ياغالي يااغلى من نور عينيه
ايوة ماهى امك وامك انتى كمان ياعلا دى امكم
الحنينه الطيبه اللى كان كل همها انى ابقى الدكتورة حياة واللى خلاص كنت نسيت الحلم ده لولاك انت ياحبيبي لولاك انت ياتاج راسي
الكل بلا استثناء كان يبكى على بكاء حياة وهى فى احضان سعيد
بينما كان سعيد يتحدث اليها ويمسح على راسها والدموع ټغرق وجههحياة حبيبة اخوكى كفايا عشان خاطرى متوجعيش قلبي الله يخليكى
انا مش قادر صدقينى والله ماقادر
ثم يرفع وجهها ويمسكه بيديه حبيبتى انتى اختى ونور عينيه واحلى حاجه حصلتلنا
انتى كنتى النور اللى نور حياتنا انا كنت فاكر انك مش حتخرجى من بيتى غير على بيت جوزك لكن ربنا قدر انك تخرجى من بيت امك على بيت جوزك
حياة انتى حتفضلي هنا مع امك ياحياة مش عشان احنا خلاص مش عاوزينك لا يانور عينيه والله ابدا لكن ده حقك
وحق الست دى انكم تشبعوا من حضن بعض قبل ماتروحى بيت جوزك ياحبيبتى
بس اوعى تنسي تعزمينا عالفرح ياحياة
حياة وهى تبكىانت بتقول ايه لا انا مش حسيبكم مش حسيبكم يااخويا مش حقدر اسيب البيت اللى حضنى وحسسنى بالامان
ايه يااخويا انت بتقوللى انسى انسى ايه واللا ايه لو انت نسيت يبقى انا انسى
نسيت نسيت انك انت اللى حميتنى وخفت تخلينى اسكن فى مكان متعرفهوش وخلتنى فى وسطكم
نسيت ان لولاك مكنتش عرفت اكمل تعليمى
نسيت انك انت اللى قريت فاتحتى
واللا نسيت انك حتكون وكيلي واللا نسيت انك انت اللى بتجهزنى وكل شويه تدى فلوس وتقطع من قوتك وقوت ولادك عشان