رواية اليتيمه والۏحش بقلم نورهان

بسخريةلا يا شيخه تصدقى انا صدقتك بقولك اى يا حلوه انتى هتيجى معايا دلوقتي نروح للماذون عشان نكتب الكتاب واصلح غلطتى اى رايك
هند بسخريةراى فى اى انت اكيد اټجننت انت جاي بعد ده كله تقولى اصلح غلطتى انت عارف انا اتبهدلت بسببك ازاى انت بسبب القرف اللى عملته معايا انا حياتى ادمرت بس الحمد لله ربنا وقف جانبي لانه عارف انى مظلومه و كرمنى براجل بجد اتجوزنى وكمان عندى بيبي ازاى بقا عاوزنى اطلق من الراجل اللى ستر عرضي و ارجع ليك انت اكيد مچنون او في مخك حاجه 

عزت بسخريةوهو فى راجل يقبل يكون بقرون
هند پغضبانت انسان زباله و مش عاوزه اشوف وشك تانى حته لو صدفه
عزت بقولك اى برضاكى او ڠصب عنك حته لو كلفنى الموضوع مۏته هتطلقي منه و نتجوز
هند وانا مش هقبل حته لو عملت فيا اى انا بحب جوزى و مش هطلق منه حته لو على رقبتي
عزت بسخريةامممم انتى شكلك لسه بتحبي العڼف اصل انا فاكر المره اللى فاتت مسكتيش غير لم اضربتى لو انتى بتحبي العڼف انا بقا بمۏت فيه وعندى استعداد اوريكي العڼف بتاعى تانى
رفعت هند يدها لكى ټضرب ذلك المتبجح ولكن مسك عزت يدها وقالماهو مش كل مره انا هضرب ده حته عيب على شكلى ولا انتى رايك اى
بثقت هند فى واجهه وقالت انت حيوان بجد وخلي بالك لو مبعتش عن طريقي انا هبلغ فيك البوليس
قالت كدا و مشيت بسرعه لا تريد ان تقف امامه ولو لثانيه واحده
ام عن عزت مسح حرك لسانه عل شفايفه وقال كنت فرس بنت الذينه و دلوقتي بقت اسد بس محدش هيروض الاسد ده غير انا
ام عن هند حاولت ان تتمسك ولا تظهر ضعفها امام امها او زين ابنها زين الرجال زى ما بتحب تقوله فاهو عشقها الاول و الاخير و حبها الأبدي تتذكر كيف تحيلت على امها لكى يبقا ذلك الصغير معاها وكتابته باسم ذلك الراجل الطيب صاحب المنزل فاهو عرض علي امها الزوج وهى طلبت منه ان يكتب ذلك الطفل لكى لا يحرمه من كلمه بابا
دخلت شقتها وجدت فضه تجلس تحمل الذلك الباكى الصغير
فضه بستغراباى ده انتى اى اللى راجعك بدرى كدا وبعدين مال لونك مخطۏف وكان فى حد بيجرى وراكى مالك يا هند
هند بتوتر مفيش حاجه يا ماما انا تعبت شويه هو زين ماله
فضه مفيش حبت مغص وانا عملت ليه نعناع وان شاء الله هيبقا بخير
هند طب انا هروح اشوف عم صابر واجى اخده منك
حركت هند راسها وقالت ماشي يا هند
خبطت هند على الباب و دخلت الاوضه وعلى واشه ابتسامه ممكن ادخل
صابر بحبطبعا يا بنتى تقدر ده انا حته كنت لسه بفكر فيكى
هند بمرحطب اوع تقول كدا ادام فضه لحسن تموتك
صابر بحبيا بت انا بتكلم بجد اى رايك لو تيجى انتى و زين تقعدى معانا على طول بدل ما تجبي الصبح وبعدين تروحى شغلك وبعدين ترجعى تاخدى ده كله كتير عليكى وانتى مش عارفه فضه من غيرك انتى و زين عامله ازاى
هند بتوتر وهى تفرك يدهاانا اصلا كنت بفكر انى لازم امشي و اسيب البلد كلها انا مبقاش ليا اقعد هنا
صابر بتسألليه يا بنتى في اى خضتنى
هند پخوفعزت طلع كان بيدور على الفتره اللى فاتت لا وكمان جاه محل اكل عيشي وعملى مشكله و بيقول انه عاوز يتجوزنى وانا رفضت ولم انا رفضت هددنى
بصراح العباره كدا وانا خاېفه منه ومن شره
صابر بهدوءانتى ليكى نيه تتجوزيه يعنى بتعملى كدا عشان تربي
هند بكرهاتحوز مين بس يا عم صابر ده دمر حياتنا كلنا ده حته حيات انت كمان من غير ما تعرفه انت كتبت عيل مش ابنك باسمك وده كله عشان تستر عرضي انا و امى
صابر بجدية بس يا هبله انا بعتبرك بنتى وعشان كدا انا عندى حل ابن اخويا لم جاه هنا واشافك طلب ايدك منى
هند بحزنانت عارف يا عم صابر اى سبب الرفض بتاعى وانا مش هقبل انى اضحك على حد
صابر بهدوءيا بنتى اصبري على رزقك انا قولتله على كل حاجه و حكيت حكايتك كلها اصل ده فى الاول و الاخر ابن اخويا وهو وافق بيكي زاى مانتى بكل عيب فيكى والصراحة يا هند انا لو كان عندى بنت كنت خليته يتجاوزها بس انتى بنتى عشان كدا بقولك ده عريس لقطه
فكرت هند لدقيقة وقالتوانا موافقه يا عمى
صابر بفرحه وانا هتصل بيه عشان اقوله على الخبر الحلو ده
اتصل صابر ب ابن اخيه
صابر اى يا حبيب عمك عامل اى
.......
صابر بضحكاه يا خويا وهى موافقه كمان
صابر بستغراب النهارده اى يا مچنون هو انت اصلا هنا انت عارف المسافه قد اى بين القاهره و هنا
صابر بستغراب خالص بليل هيكون الماذون موجود
فى المساء كنت تجلس هند بجانب الماذون و العريس دخل عزت عليهم الشقه و المأذون يقولوجمع بينكم فى خير
عزت پصدمه
بقلم نورهان اشرف
الفصل السابع من هنا