رواية بقلم شيماء رمضان

وهى غاضبه فقرر مشاكستها قليلا جلس محمود جانبها واخذ منها الريموت بسمه پغضب وهى تحاول اخذه منه ..سيب بقى يا رخم مش كفايه حابسنى فى البيت
محمود پحده مصطنعه ..سيبي يا بت الريموت عايزه اتفرج على الماتش ده الاهلى هو اللى هيلعب النهارده
واثناء محاوله الشد والجذب بينهما وقعت بسمه فوقه تاوهت بسمه بالم ولم تلاحظ انها قريبه منه بشده اما هو فكان ينظر لها بعشق جارف وجذبها اليه  وتوجت قصتهم بالحب بعد معاناه طويله وكتبت لهم السعاده اخيرا
فى منزل اسراء وادم كانت اسراء ما زالت تحاول ان تجعله يسامحها

ادم بنفاذ صبر ..خلاص بقى يا اسراء قلتلك مش هسامحك
اسراء بحزن ..ليه بس انا اعتذرتلك كتير اوى سامحنى بقى
ادم بحزن..انتى غلطتى يا اسراء
اسراء..غلطت واعتذرت خلاص بقى
ادم..والشغل
اسراء..هسيبه انا اصلا ما صدقت انى خلصت دراسه
ادم بخبث ..طيب هسيبك يومين وبعدين اشوف هسامحك ولا لا
نهضت اسراء من مكانها بغيظ وقالت..تصدق بقى انا مش عايزاك تسامحنى 
وهمت لتذهب الا انه جذبها اليه فسقطت فى احضانه فهتف.. يا بركه دعاكى يمه واغلق الستار ايضا على عشق جارف سيظل دوما ينير حياتهم
خرجت امانى لتتناول الغداء مع معتز بعد معاناه مع ابيها الذى كان يرفض وبشده ذهابها
معتز..بحبك يا مجننانى
اخفضت امانى وجهها الى الاسفل وقالت.. على فكرة الكلام ده ميصحش تقوله احنا لسه فى فترة الخطوبه
معتز وهو يقلد صوتها..لسه فى فترة الخطوبه فنظرت له بغيظ على سخريته منها وقالت.. تصدق انا غلطانه انى خرجت معاك النهارده
معتز..ههههه طيب خلاص مش هقولك بحبك الا بعد الجواز
امانى ..ماشي يا معتز يالا قوم روحنى علشان بابا ميضايقش
معتز..حاضر يالا تعالى يا اخرة صبري
فى الصباح كانت نور تفكر فى مكيده لايقاع عدلى ولكن لم تجد اى نقطه ضعف له تجعله يظهر من مخباه فقالت بضيق.. الزفت ده انا هجيبه ازاى بقى ما هو مش معقوله هو صرف نظر عن الاڼتقام
حازم بضيق..مش لاقينه خالص انا زهقت وعايز اقبض عليه علشان اقتله بايدى
نور پحده..عدلى ده قټله هيبقى على ايدى انا اه صحيح اخبار البت اللى معاه ايه
حازم..متقلقيش مخبيها كويس بس هتتقدم للمحاكمه اما يظهر
اما فى مكان اخر كان ېدخن سيجارته بشراهه
عدلى پغضب...غبيه كشفتنى ليهم بس لما تقع تحت ايدى هخلص عليها اما الست نور فدى هخليها تتمنى المۏت وقريب هنتقابل يا وحش الشاذلى 
فى شقه اسماء ومحمد كان يتناول طعامه وهى تجلس امامه يبدو على وجهها الحزن ظنت انه سامحها فى اليوم الذى اطلق فيه الڼار على حازم ولكنه خيب ظنها فلم يسامحها بعد كان يراقبها وهى تنظر له هو سامحها ولكنه اراد ان تثق به لان العلاقه التى اساسها الثقه هى التى تنجح دائما انهى طعامه وقال لها.. لو سمحتى ممكن تعمليلى كوبايه شاى
نهضت اسماء من مكانها لكى تحضر الشاي له ولم تنطق بحرف بعد قليل اتت بالشاي ولم ننظر
له وذهبت الى غرفتها تنهد محمد بتعب كان يريدها ان تتحدث معه مر اليوم وهو جالس فى الصاله يراجع بعض الاعمال على الاب ومازالت لم تخرج من غرفتها وفجاه انقطعت الكهرباء وسمع صړختها من الداخل فاضاء نور هاتفه وذهب اليها على الفور عندما رأته احتضنته بقوة هى تخاف بشده من الظلام بادلها محمد واحتضنها هو الاخر قائلا بعشق جارف..بحبك يا مطلعه عينى
ابتعدت عنه لم تصدق انه سامحها وفجاه رجع التيار الكهربائي ونظرت فى عينيه بحب قائله..وانا كمان بعشقك واسفه يا محمد كنت غبيه اوى
وضع يده على شفتيها قائلا .. خلينا ننسي اللى فات ونبدا صفحه جديده 
واقترب منها وغرقا معا فى بحور عشقهما
فى اليوم التالى مساءا استدعى محسن معتز ليقول له ان الزفاف سيتاجل حتى يعرفوا مكان عدلى لانه لا يريد ان يخاطر بحياه احد يكفى ما مروا به الى الان ووافق معتز على مضض
تم القبض على حسن الغزالى اثناء هروبه بطريه غير مشروعه
كانت نور تجلس مع كارما
نور بابتسامه..حسن الغزالى اتقبض عليه خلاص بقيتى فى امان
نظرت كارما لمروان وجدته ينظر لها نظرات غامضه لم تستطع معرفه الاما ترمز ثم وجهت نظرها الى نور قائله.. تمام شكرا اوى ليكى انتى وحازم على وقفتكم جنبى وان شاء بكرة الصبح هاخد حاجتى وارجع شقتى
نور..تقدرى تشتغلى فى شركه الشاذلى لان خلاص شغلك خلص فى شركه الغزالى
كارما بابتسامه..شكرا مش عارفه اقولك ايه ربنا يخليكى
ودعتهم كارما وصعدت الى شقه هدى من اجل توضيب اغراضهانظرت نور الى مروان بابتسامه وبسمه اتت ايضا لتجلس معهم
نور بابتسامه..قولها مفيش وقت
نظر لها بعدم فهم وقال.. اقولها ايه ومين اصلا
نظرت له نور بخبث وقالت.. كارما مش عايز تقولها حاجه
بسمه بابتسامه .. نور معاها حق متتاخرش علشان لما الوقت يفوت هترجت ټندم ومتخبيش مشاعرك يا مروان انا شايفاها بتبصلك باعجاب وممكن يتحول بحب فلازم تلحق نفسك
مروان بغيظ..انتوا اكيد مجانين انا هقوم احسن
نظرت نور الى بسمه قائله.. وانتى عامله ايه مع محمود
بسمه بابتسامه حالمه..هيييح بقى احنا كويسين اوى وبنحب بعض اوى
ضحكت نور على افعال تلك المجنونه وقالت..يعنى لسه بتترعبى منه
بسمه