رواية بقلم هويدا زغلول

علشان بحبك
امنيه 
انتا اقذر شخص شافته عينيا روح يا شيخ ربنا ينتقم منك مش مسامحك
عمر
الحمدلله ظهرت حقيقتك خد يا باشا قذر ده
ظابط 
قدامى وبالنسبه لى شريكه اظن الحكم هيتخفف
عمر
تمام يا حاضرة ظابط ها يا امنيه نرجع بتنا
امنيه 
انا اسفه انا اسفه ارجوك سامحنى انا قلبى كان بيقولى انك لسه عايش بس كنت ارجع اقول انهم قالوا ترحمى عليه وقولت لو قولتلهم كده هيقولوا دى اټجننت
عمر
امسحي دموعك دى خلاص كل حاجه مكتوبه يلا الحمدلله رجعنا لى بعض ومش تخلى حاجه تنزل دموعك دى تانى دموعك غاليه عليا
امنيه 
عمر طيب وبالنسبه لى ابنى
عمر
مش تخافى هربيه كأنه ابنى بالظبط وهيكون فى عنيا
وتم الحكم على شريف مؤبد و وليد خمس سنين 
وبكده تكون خلصت قصتنا