رواية بقلم كوكى
انت في الصفحة 1 من 11 صفحات
انا جمعت بين زوجين وكنت عارفه أنه حرام وبرغم كده استمريت لأنه كان ڠصب عنى
انا لسه متجوزه من سنه وجميله فوق الوصف كان بيبصلى على طول بس مكنتش باخد فى بالى وقول ده ولد غلبان مالوش فى حاجه إنما
طلع تحت الساهى دواهى بجد انا منى عندى 20 سنه ظلمونى اهلى بجوازه من شاب غنى لا كنت بعرفه ولا حتى حبيته بعد الجواز حتى العلاقه بينا كانت تقضيه واجب مش اكتر
دى عيشه ولا ذل !! كل يوم بيعدى عليه وانا مكسوره مع راجل مبحبوش انا تعبت وزهقت من حياتى كلها جوزى محمد راجل اعمال باباه عنده سلسله مطاعم كبيره وقبل ما يشوفنى كان عايش فى أمريكا واتعلم هناك ولما رجع واستقر حب بيتجوز من بلده وشافنى فى فرح وطلبنى
الغيره مفيش وكنت عايشه معاه أسوأ سنه فى حياتى ومن اول ما اتجوزت وابن البواب عينه عليه بس كنت بقول عادى وع طول كان يبصلى وفى يوم لاقيته داخل الڤيلا يجرى ويقولى يا مدام منى ولما خرجت ورديت عليه لاقيته ماسك فى أيده حاجه غريبه قميص نوووم ويقولى
الڤيلا ومحمد سمع ولا حتى اهتم وفى يوم بالليل كنت قاعده فى اوضتى ولوحدى لأن محمد كان مسافر فى شغل والڤيلا طويله عريضه مفيهاش حد غيرى انا والداده والطباخ كان مشى ومفيش غيرى وفكرت فى نظرات عامر ليه ولابست الروب ونزلت اسأله انت عرفت مين صاحبه
وانا داخله الڤيلا لقيت ايد بتشدنى بصيت ورايا لاقيت عامر وقالى مدام منى حضرتك عاوزه حاجه انا سمعت خبطت الباب بس ملحقتش افتح
وسألت عامر
منى عامر انت عرفت مين صاحبه القميص
عامر هههههههههه هههههههه
منى بتضحك ع ايه يا عامر
عامر مدام منى متأكده انك بتسألى ع كده
منى هه اومال هكون بسأل ع ايه مثلا ما تعرف انت بتقول ايه
عامر انا اسف انت الهانم وانا ابن البواب
وطلعت منى تجرى ع اوضه نومها وتفكيرها كله فى عامر ونظراته وهى واثقه أنه عينه منها
ودخل عامر ع اوضته وكان أبوه نايم وأبوه صحى وقال مالك يا عامر كنت بتعمل ايه بره
عامر مفيش يابا انا بس قلقان شويه وقولت أخرج اطمن على الڤيلا علشان حسيت بصوت بره بس أبوه عم جاداالله قاله ڤيلا !! الساعه عدت بعد نص الليل مالك يا ابنى فيك ايه
عامر قولتلك مفيش يابا انا قرفان وتعبان سبنى فى حالى بقى
وطبعا منى فى اوضتها وبتفكر فى نظرات عامر وبتقول لالا مينفعش كده التفكير ھيموتنى لما اكلم محمد ومسكت الفون واتصلت بمحمد جوزها بس الفون كان مغلق وفضلت نايمه ع السرير بس
بتفكر لحد مالصبح طلع وفى صباح اليوم التالى قامت منى ونزلت علشان تفطر وطلبت من الداده تحضرلها فطار سريع علشان هتخرج تروح الجامعه
وفعلا فطرت وطلعت غيرت هدومها ونزلت ولما خرجت عالبوابه لاقت عامر واقف وأبوه عم جادالله وقالت عم جادالله ابقى شوف جناينى للڤيلا علشان كده عامر بيتعب كفايه عليه البوابه وكانت بتتكلم وهى بتتكبر عليه لأنها عاوزاه يعرف حدوده
عامر يا بنت..... انا تتنكى عليه وع ابويا راجل كبير قد ابوكى بس هوريكى وهعرفك مين عامر
عم جادالله عامر ادخل يا ابنى شوف الجنينه محتاجه ايه لحد ما اشوف جناينى يجى يشتغل فيها
عامر حاضر يابا... وعامر دخل يسقى الجنينه وفى دماغه منى اوى لأنها جميله جمال لا يقاوم وصغيره وهو شايف أن محمد غايب ع طول بره البيت ومش بيقعدوا حتى مع بعض خالص وشايف جفاء فالمعامله
ومنى راحت الجامعه وكانت قاعده مع اصحابها بس فى صاحبه مقربه ليها اسمها مى وهى بتحبها اوى
مى مالك يا منى بتفكرى فى ايه اكيد محمد واحشك
منى محمد اممم انا عايشه أسوأ سنه فى حياتى يا بنتى ده بيجى تقضيه واجب وساعات كتير بحس