رواية بقلم شيماء رمضان

محمد..روحى يا اسماء وبطلى زن بقى
اسماء پغضب طفولى ..انا بزن ماشي يا محمد انا زعلانه منك
محمد بخبث.. لا يا سوسو متزعليش انا لازم اصالحك بقى بطريقتى
اسماء بعدم فهم .. طريقتك ازاى يعنى

محمد ببراءه.. انا ايه
اسماء بسرعه..انت قليل الادب وركضت الى الاسفل
بسمه ..فى ايه انتى وهيا بتجروا كده ليه ووشكم احمر كده ليه

امانى بخبث..سبيهم يا بسمه كفايه اللى هما فيه
ذهبت الفتيات الى النادى وتحدثت امانى مع نور بالهاتف وعلمت انها على الطريق جلست الفتيات على احدى الطاولات
امانى.. قلتى لمحمود انك جايه معانا
بسمه.. لا مقلتلوش حاجه
اسراء.. ليه يا بسمه
امانى..انا هقوم اطلب حاجه نشربها لغايه ما نور تيجى
ذهبت امانى فى اتجاه الكافتريا نزلت دموع امانى بصمت صډمه مما رأته وذهبت الى المكان الذى تجلس فيه مع باقى الفتيات ومسحت دموعها حتى لا يروها فنظرت لها بسمه باستغراب لانها رأت اعينها محمرة من البكاء وكانت بخير منذ قليل واردفت .. كنتى فين يا امانى وفين المشروبات
امانى .. مفيش ورجعت فى كلامى قلت لما نور تيجى احسن
بسمه بجديه.. كنتى بتعيطى ليه
ادارت امانى وجهها للجهه الاخرى ثم قالت .. لا مفيش بس مش عارفه ايه اللى دخل فى عنيا
نظرت لها بسمه بشك ولم تعقب واكتفت بالنظر اليها ونظرت اسراء الى بسمه تحثها على اكمال حديثها
بسمه .. عايزه ايه يا اسراء
اسراء .. عايزه اعرف ليه مقلتيش لمحمود انك خارجه معانا انا واسماء قلنالهم الاول وانتى عارفه محمود هيضايق وبابا مانعه عنك الفترة دى بصعوبه
اسماء..ههههه دى بتعند معاه يا اسراء وشكلها هتاخد على دماغها فى الاخر
نظرت لهم بسمه بحنق تعرف انهم على حق كان يجب ان تخبر محمود عن امر ذهابها معهم ولكنها ارادت ان تعانده وتريد ان تظهر قويه امامه كما اخبرتها نور
بسمه..هيا نور قالت لحازم انها جايه معانا
اسماء..ههههههه قلبك ابيض يا اختى انتى فاكرة نور هتقول لاخويا انها طالعه تتغدى معانا فى النادى دى لو طالت تولع فيه مش هتتاخر
كانت نور قادمه فسمعت كلامها فكان ردها.. معاكى حق يا اسماء ومش بعيد اۏلع فيكى انتى كمان واخلص منكم
بسمه بابتسامه..اتاخرتى ليه
نور..كان عندى شغل وكنت باخد اذن بالاجازه وادونى عشر ايام منهم يوم الفرح
بسمه .. بس كده مش كتير كانوا ادوكى يومين كمان
نظرت نور لها بسخريه ورفعت حاجب واحد لها واردفت .. ليه يعنى والله لو قالولى تعالى يوم الصباحيه مفيش اجازه مكنتش هعترض
بسمه .. ده انتى جاحده اوى
نور بغرور مصطنع .. انتى اول مرة تعرفى
اسماء .. حبيبي يا اخويا هتتجوز واحده نفسها تقطعك حتت
اسراء .. حتت ايه انتى قديمه اوى هيا معاها سلاحھا تديله طلقه وتقول دفاع عن النفس
نور .. تصدقى معاكى حق يا بت يا اسراء بتقولى حكم بس انا مش عايزه اموته انا هخلى عشته سوده وهو ينتحر لواحده احسن
لطمت اسماء خدها على سبيل المزاح واردفت.. مكنش يومك يا اخويا الناس بتتجوز وتعيش حياتها وانت
هتتجوز وتنتهى حياتك
ضحك الجميع عليها ماعدا امانى كانت فى وادى اخر ولاحظتها نور
نور..مالك يا امانى
امانى..مفيش يا نور مرهقه بس شويه من الفترة اللى فاتت
نظرت لها نور بشك وتكلمت بهمس لم تسمعه سوى امانى..نكمل كلامنا فى البيت علشان اعرف انتى مالك
اومات لها امانى بالموافقه
بسمه.. ايه يا جماعه مش حاسين ان انا فرحى بكرة ومجبتش الفستان ايه هتجوز بلبس كاجوال يعنى الراجل مسود عيشتى ومستحلفلى وانا مړعوبه منه ويبقى كمان مفيش فستان ده ايه الحظ الاسود المخطط باسود ده بس
نور.. ولا يهمك نتغدى وننزل احنا كلنا ننقى احلى فستان لاحلى عروسه
بسمه..حبيبتى يا مظبطانى
حضر الغداء وتناولوا جميعهم الغداء اما امانى لم تاكل الا قليلا ولاحظت نور ذلك ولم تعقب امامهم لانها ستتحدث معها بالمنزل وتعرف ما بها رن هاتف بسمه وكان محمود
بسمه..الحقوا محمود بيتصل
نور بخبث ..هاتى التليفون
نظرت لها بسمه بشك واردفت..هتعملى ايه يا مصېبه
نور بخبث..هاتيه بس
اعطتها بسمه الهاتف فقامت نور بالرد على محمود فتحت مكبر الصوت فقال بصوت عالى ..الو دلوقتى حالا ترجعى البيت يا بسمه
انتفضت بسمه من صوته ولكن اشارت لها نور ان تهدا
نور..الو ايوه يا بشمهندس انت عامل ړعب للبت كده ليه
محمود بسخريه..نور انتى رديتى ليه وفين بسمه ايه خاېفه ترد عليا
نور ...تؤتؤ لا متتغرش كده لينقلب السحر على الساحر
محمود پحده..اديها التليفون
نور..للاسف بسمه فى الحمام وانا لقيت موبايلها بيرن فرديت
محمود..قوليلها ترجع البيت احسن ليها انا صبري قرب ينفد
نور.. لا قول لصبرك ده يستنى شويه اصل انت لسه مشوفتش حاجه