رواية بقلم شيماء رمضان
ايد ولا رجل خليها على بعضها الله يخليك
ضحك كلا من اسراء وادم عليها اما اسماء نظرت لمحمد بغيظ
اسماء بغيظ..بقى كده طيب يالا معندناش بنات للجواز شطبنا
محمد بضحك..مش بمزاجك اصلا انا واخد كلمه من عمى وقريت الفاتحه
اسماء..كده طيب والله لاوريك سبنى يا ادم
تركها ادم وحاوطها بذراعه
ادم بحب.. معلش يا سوسو بنهزر ده انتى فى الحته الشمال والله
محمد..اذيك يا حازم
حازم بجديه..نور اخبارها ايه يا محمد
محمد..كويسه وهاديه على غير المتوقع شكلها ناويالك على نيه سوده
حازم بغموض..وانا مستنى نيتها السوده دى على احر من الجمر
فى صباح اليوم التالى
امانى..نور
نور..خير فى ايه
نور بغيظ ..نعم يختى وامسكتها من ملابسها
امانى..اسفه يا حضره الظابط مش هتتكرر
نور بغرور مصطنع ..عفونا عنك وتركتها
كوثر..صباح الخير يا حبايبى هتروحى شغلك امته يا نور
نور..صباح النور يا ماما هروح يوم السبت ان شاء الله
محمد..بت يا امانى رتبيلى الدولاب بتاعى اصلى وانا بجيب التيشرت الدنيا باظت وكل حاجه بقت على بعضها
محمد پغضب مصطنع..قلتى ايه يا اخرة صبري
امانى..انا ولا حاجه انا رايحه ارتب الدولاب وتركتهم وذهبت وكوثر ايضا
محمد ..انتى كويسه يا نور
نور..انا كويسه يا حبيبي متخفش
محمد..نور كتب الكتاب بكرة
نور وقد بان الحزن عليها ..عارفه يا محمد
نور بشرود.. قله ميقلقش مش هخليه يستنى كتير وهيعرف انا هعمل فيه ايه
محمد. شاكلك ناويه تربيه
جاءت هناء من خلفهم زوجه عمهم رافت ..وانا بصراحه عايزاها تربيه انا من زمان وانا حاسه ان ابنى محتاج ربايه
هناء..هههههه اه فيه انا علشان معجبنيش لما طلب نور للجواز وهو عارف انها مبتحبهوش ومع ذلك اصر
نور..طب ما تحاولى تقنعيه يا طنط ينسي حكايه انه يتجوزنى دى
هناء..لا انا عايزاكى تتجوزيه علشان تعرفى تربيه براحتك
كوثر وهى ټضرب كف على كف..لا اله الا الله انا هسيبكم بدل ما اټجنن
هناء..نور دى زى بنتى بعتبرها كانها المطيوره اسماء بالظبط
محمد..انتى بتقولى فيها يا حماتى اسماء مطيورة فعلا
فى شقه حامد الشاذلى محمود..انا رايح الشركه يا بابا عايز حاجه
حامد..خد بسمه معاك النهارده اول يوم ليها فى الشركه
محمود پغضب ..يوه يادى بسمه اللى طالعالى فى البخت متخليها تروح لوحدها مهى عارفه السكه ولا عيله وهتوه
حامد بنبره مستفزه.. لا هتروح معاك انت واهتم بيها شويه دى خطيبتك مينفعش اللى بتعمله
جاء محمود ليتحدث قاطعه حامد.. مش عايز نقاش واخرج هاتفه وتحدث فى الهاتف
حامد..ايوه يا قلبى تعالى يالا
حضرت بسمه ورات محمود وعلى وجهه ڠضب العالم ابتلعت ريقها بتوتر
بسمه ..صباح الخير
محمود..صباح الزفت يالا يا سنيوره مش عايز اتاخر على الشغل علشانك وتركها ونزل الى الاسفل حتى يحضر سيارته
بسمه پخوف.. ايه ده يا خالى هو قلب دراكولا كده ليه انت قلتله ايه
حامد.. ايه يا بت انشفى شويه هو كل اما يقول حاجه تخافى كده يالا انزلى قبل ما يولع فيكى اصله على اخره
بسمه پخوف.. ربنا يطمنك وتركته ونزلت
فى الاسفل فتحت بسمه الباب الخلفى للسياره
محمود بتهكم.. لا يا اختى تعالى هنا انا مش السواق الخاص اللى جابهولك بابى
ركبت بسمه بجانبه فى الامام
محمود بجديه.. بصى بقى دلع مش عايز وتقوليلى يا بشمهندس واحنا فى الشغل وشغل الواسطه فاهمه ولا لا
بسمه ..فاهمه يا بشمهندس
محمود..تمام
وانطلق محمود الى الشركه
كانت امانى تنزل على السلم بسرعه ولم تنتبه للشخص القادم الا عندما اصطدمت به
امانى بغيظ..ااه مش تحاسب قطر ماشي
معتز بغيظ ..انا برده اللى احاسب انتى اللى نزله تجرى على السلم كإن حد بيجرى وراكى واحم اذيك يا انسه امانى
امانى بغيظ..كويسه
معتز..حازم فوق
امانى ببرود ..وانا اعرف منين كنت السكرتيره بتاعته وتركته وذهبت
معتز..ااااه يا مجننانى بس برده بحبك وقريب اوى هتخشى عش الزوجيه بتاعى وصعد ليرى حازم
اما امانى بعد ان تركته..يخربيتك مز جامد بس عندك كميه برود هتجبلى الضغط
كانت نور تقف امام الشقه تتحدث فى الهاتف وجاء حازم اليها
حازم ..اذيك يا نور
نور ببرود ..احسن منك
حازم بغموض..مقبوله يا بنت عمى بس قريب اوى هربيكى على كلامك ده
نور بتحدى ..وانا مستنيه اشوف هتربينى ازاى
حازم ..ماشي يا نور
جاء اليهم معتز
معتز..اذيكم يا جماعه
نور..اذيك يا معتز
حازم..ايه معتز دى متندلهوش باسمه تانى
نور وقد رفعت حاجب واحد له ..ملكش فيه اناديله باللى يعجبنى مش اللى يعجب سيادتك
حازم پغضب .. نور اقصرى الشړ احسنلك بلاش تستفزينى
نور..انت اللى بتدخل نفسك فى حاجات ملكش فيها
حازم بصوت عالى ..لا ليا فيه انتى بكرة ان شاء الله هتبقى مراتى
نور بتهكم..مراتك مرة واحده ومالك واثق اوى كده
معتز..يوه هو انتوا كل اما تشوفوا بعض تتخانقوا
اذا كان فى البيت ولا الشغل
نور..هو اللى مستفز يا معتز
حازم..يا
