رواية بقلم شيماء رمضان

يا بت بدل ما انفخك
اسماء..متقدرش تعمل معايا حاجه طول ما انا معايا حازم قلب الاسد صح يا زومه
حازم وهو ينظر اليها بغرور مصطنع..صح طبعا بس الواد محمد شكله هياخد اكبر مقلب فى حياته
اسماء پغضب مصطنع...انا مقلب يا حازم
حازم..بصراحه اه مقلب جامد اوى
ادم..تصدق عندك حق ده مقلب كبير فعلا
اسماء..انت بارد يا حازم وادم ده رخم وتافه وربنا لاقول لاسراء انك بتعاكس السكرتيره وتركته وذهبت
ادم..استنى يخربيتك سكرتيره ايه والله محصل وذهب وراءها حتى يمنعها من التحدث مع اسراء وبقى حازم بمفرده بالغرفه
حازم..سامحينى يا نور كان نفسى تحبينى زى ما حبيتك بس انتى مكنتيش شايفه غير خالد مع انك عارفه انى بحبك من زمان كنت عايز نتجوز بطريقه تانيه غير انك تبقى مغصوبه على الجواز بس مفيش حل غير كده انتى ليا انا ومش هسيبك لاى واحد تانى

فى شقه محسن الشاذلى كان محمد يتالم وهو يرى اخته بهذه الحاله وقرر ان يتحدث مع ابيه ليلغى قراره بزواج نور من حازم
محمد..مينفعش نجبرها على الجواز يا بابا نور مش صغيره دى ظابط بوليس وممكن تعند ومش هتستسلم
محسن بحزن على ابنته..مفيش قدامى حل غير كده خالد ماټ من سنه واختك حالتها اټدمرت من يومها عارف انها كانت بتحبه ودى حاجه طبيعيه بس انا اب ومش هقدر اشوف بنتى بتتدمر واقف ساكت سيبتها ترفض كل اللى اتقدمولها بعد خالد واقول بكرة ترجع زى مكانت وتعيش حياتها زى اى بنت لكن دى عايشه على صور ليه وانا بسيبها تروح تزوره بس مش هسمح انها تدمر نفسها اكتر من كده
محمد..طيب ولو جت قدام الماذون ورفضت
محسن..متقلقش انا عارف بنتى كويس عمرها متكسر كلمتى قدام حد
محمد..طيب انت ليه خليت كتب الكتاب يوم الخميس وانت عارف هى بتروح اليوم ده فين
محسن ...عارف علشان كده خليت كتب الكتاب يوم ذكري وفاه خالد علشان اليوم اللي حياتها وقفت فيه تبتدي فيه حياه تانيه جديده وتنسي حزنها بقي
محمد...وتفتكر هيا هتقدر تنسي حزنها بالسهوله دي
محسن بنهيده..والله الموضوع ده بقي علي حازم هو اللي بايده ينسيها او يخليها عايشه في الماضي طول عمرها
في الطابق الثاني في شقه حامد الشاذلي حامد..انا نازل عند عمك محسن تيجي معايا
محمود..لا انا رايح الشركه دلوقتي
حامد..تمام بس اعمل حسابك ان بسمه هتيجي معاك انا عينتها في الشركه وانت اللي هتتدربها
محمود..پغضب وانا مالي بيها انا مش فاضيلها خلي محمد او ادم يدربها
حامد..مينفعش انت خطيبها دربها انت
محمود وهو علي وشك الانفجار..انا وافقت اتجوزها علشان حضرتك عايز كده مع اني مبحبهاش ومش هقدر اعمل اكتر من كده متحملنيش فوق طاقتى ارجوك يا بابا
حامد..ولو قلتلك علشان خاطرى دربها انت انا مش هآمن عليها حد تاني
كانت بسمه تقف وسمعت كل شيء ونزلت دموعها على وجهها انها تحب رجلا لا يشعر بها ويعتبرها حمل ثقيل عليه
دخلت بسمه ومسحت دموعها حتى لا يراها واردفت وقلبها يتالم على معاملته لها ..متضغطش عليه يا خالى اى حد تاني ممكن يدربنى ولو مفيش خلاص مش عايزه اشتغل فى الشركه
محمود بسخريه...تبقى احسن حاجه عملتيها وانا رايي اقعدى فى البيت احسن بلاش شغل
حامد پغضب ..انت اټجننت تدرس خمس سنين واخرتها تقعد فى البيت هى كلمه انت اللى هتدربها
محمود..يا بابا بس
حامد منهيا الحديث ..قلت انت واتفضل روح الشركه وهيا هتيجى معاك من بكرة ان شاء الله
خرج محمود من المنزل وصفع الباب وراءه تنهدت بسمه وهيا حزينه على حالها ونظرت فى اثره بدموع اغرقت وجهها ..ليه بس كده يا خالى البشمهندس محمد كان ممكن يدربنى ليه ضغطت على محمود وانت عارف انه مڠصوب عليا حتى انا بفكر افسخ الخطوبه انا مش عايزه اتجوز واحد مبيحبنيش وقلبه متعلق بواحده تانيه
مسح حامد دموعها واردف.. مش عايز اشوف دموعك دى تانى انتى عارفه غلاوتك عندى انتى ووحش الشاذلى نور وبعدين يا بنت المجنونه بقى انا اعمل كل ده علشان اقربكم من بعض وانتى تقوليلى تفسخى الخطوبه انتى بتحبيه ولا لا
بسمه وهى تخفض راسها وتلون وجهها بحمرة الخجل ..اه يا خالى بس
حامد..بقولك ايه لازم تحاربى علشان الحب ده ومتسبيهوش للبت الملزقه اللى اسمها هايدى انا فكرت ارفدها من الشركه بس انا مش عايز محمود يضايق قلت اسيبلك انتى المهمه دى
بسمه باستغراب ..مهمه ايه واطردها من الشركه ازاى
حامد ..لا انتى مش هتطرديها من الشركه وظيفتك تطرديها من قلبه
بسمه ..ازاى بس يا خالى انت مش شايف بيحبها ازاى
حامد..انتى وشطارتك بقى وتركها وذهب
بسمه..ربنا يستر
فى شقه عدلى الشاذلى كان عدلى يتحدث على الهاتف ..براحه عليها يا محسن خدها بالراحه اللى شافته مش قليل
محسن.........
عدلى ..ماشي انا هروح الشركه دلوقتى وانت متجيش النهارده وخليك معاها سلام
اغلق عدلى الهاتف مع محسن ونزل ليذهب الى الشركه وقابل محمود على السلم وكلن يبدو عليه الڠضب
عدلى ..مالك يا محمود متضايق ليه
محمود وهو يغلى من شده الڠضب ..مفيش يا عمى حضرتك رايح الشركه
عدلى ..ايوه هروح عمك محسن مش
هيروح
محمود..تمام يالا